|
Tramcolumn
51
Toen was alles nog grijs
(010310)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
foto's Hans de Haan -
hansdehaan@amsterdamsetrams.nl
Toen de (dubbel)gelede trams nog
piepjong waren, waren het uiterlijk geheel andere trams dan in de
laatste jaren van hun bestaan. Iedereen weet nog, dat ze uiterlijk grijs
en veel later geel waren. Sommige wagens van alle latere series werden
ook nog eens blauw en wit.
Opvallend is, dat juist een wagen van
de aan het einde van hun bestaan verkerende LHB-serie, de 767, als
proefwagen voor de nieuwe kleurencombinatie diende. Terwijl juist deze
opvallende kleuren ervoor zorgde, dat de tram heel goed en veilig opviel
in het verkeer. Geel was zo’n gewone openbaar vervoerkleur geworden.
Alle NS-streekbussen en de NS-treinen waren ook al geel en nu heb ik het
nog niet eens over de kleuren van het andere openbaar vervoermaterieel
in andere delen van het land. Maar terug naar de beginjaren van de
gelede trams. Want het lijkt nu achteraf of bijna alles werd veranderd.
Als we aan de buitenkant beginnen, zijn het natuurlijk de extra
knipperlichten op de koppen van de gelede trams, die er niet waren. Wat
vonden we de achterlichten in het begin niet prachtig. Als we helemaal
teruggaan naar de begintijd van de enkelgelede trams is misschien wel
grappig te vermelden, dat de richtingaanwijzers eerst vertikaal
knipperden!
 |
 |
In de eerste jaren van hun bestaan had de eerste serie van
de kleine geledes ook nog eens grotere koplampen. Toen de conducteurs
werden afgeschaft, veranderde ook het innerlijk van de kleine gelede
wagens omdat de conducteurs plaatsen verdwenen. De grotere geledes
volgden in latere jaren. Deze wijzigingen had het GVB natuurlijk nooit
moeten doen. Je voelde je in een conducteurloze tram nooit meer veilig.
En ik vraag me af of er een werkelijke economische besparing volgde. Ik
betwijfel het. Want tegenwoordig, in de tijd van de conducteurs, hoor je
niemand meer over zwartrijders. En in de conducteurloze tijd waren er
heel veel. Bij de uitgangen waren er ook stangen gekomen, waarop het
knopje zat om de deuren te openen. Daarvoor gebeurde de opening en de
sluiting van beide achterdeuren door de conducteur en de bestuurder, die
beide voorste deuren bediende. Het bedieningspaneel van de bestuurders
veranderde, het schakelwiel keerde terug en de stoelen en banken werden
weer veel minder comfortabel.
 |
 |
Er bevond zich destijds nog een
handrem in de bestuurderscabine, die later verdween. En het meest
opvallende waren de lijnfilms, waarvan het lettertype wijzigde en waar
het aantal tramlijnen opvallend toenam met tramlijnen waar we nog nooit
van hadden gehoord. Maar door de nieuwe lijnfilms zagen de trams er wel
stoerder uit. In de oude gelede wagens keerde helaas de conducteurs niet
meer terug. Want toen waren deze gelede wagens al naar het hiernamaals
voor trams vertrokken. Na opvallend veel branden terwijl je toch dacht,
dat deze trams nooit konden branden. Maar alles bij elkaar zorgde deze
serie van eerste gelede wagens ervoor, dat er nu nog steeds veel trams
in Amsterdam tijden. En we kunnen met zijn allen zeggen, dat we er heel
veel ritjes hebben ingezeten. Want dat kon al vanaf 1957.
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
