|
Tramcolumn
102
KLEURRIJKE THEMATRAMS (070311)
door en met foto's van Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
In de jaren ‘80 en ‘90 waren bij het GVB
zogenaamde thematrams in dienst. ‘Gewone’ trams, die ‘creatief’ waren
omgeschilderd. Met welke intentie? De meeste trams leken nu wel rijdende
kinderkleurboeken. Hier zijn de nummers: 602, 619, 629, 640, 643, 653,
677, 678, 679, 685, 691, 700, 702, 711, 776, 814 en 867. In het
voormalige hoofdkantoor van het GVB aan de Prins Hendrikkade hingen,
vlakbij de kamer van de toenmalige GVB-directeur Andre Testa, ingelijste
afbeeldingen van de meeste thematrams.
Door revisies en schilderbeurten verdwenen de ’echte’
rijdende schilderijen met uitzondering van de goed geslaagde en
vriendelijk ogende 776, de Haventram, die werd bewaard als museumtram.
Al zijn broeders en zusters verdwenen van de Amsterdamse rails, omdat ze
werden gesloopt en in de meeste gevallen weer waren terug geschilderd in
openbaar vervoergeel. Gewoon omdat het hun beurt was. Dat betekende, dat
de meeste thematrams zo’n 20 jaar door Amsterdam hebben gereden.
Ze
hadden ook namen, die de trams destijds kregen bedacht door enkele
zogenaamde creatievelingen en er was ook nog een officiële reden voor de
thematrams: ’Verlevendiging van het straatbeeld en promotie van
Amsterdam’. Alsof Amsterdam al niet levendig genoeg was. En kwamen er
nu meer mensen? Toen de thematrams eenmaal reden, hoorde je niemand er
meer over. Sterker nog. Ik ben ervan overtuigd, dat vele Amsterdammers
zich afvroegen, waarom het GVB de trams deze vrolijke kleuren had
gegeven.
Alle ‘afwijkende’ trams hadden een naam, hier zijn die namen:
Amsterdamse Schooltram (629), IJsjestram
(867), Groene Plantagetram (679),
Blokkentram, Design tram (619), Haventram
(776), Kunsttram (677), Leidsepleintram,
Kindertheatertram, Scholingstram, Pijptram, Oceaantram, Artistram,
Recreatietram, Noppentram (700), Cobratram,
Zwartrijderstram.
Natuurlijk waren deze thematrams een verlevendiging
voor de stad, hoewel die reden een beetje zwak was. Dan kan ik nog wel
iets anders bedenken. De lelijkste thematram was de 619. Dat kwam door
die vreselijke koude metallickleuren, het aangetaste en tijdelijk
verbouwde interieur van de 619 en de verschrikkelijke interne
verlichting.
In plaats van dat het interieur ervoor zou moeten
zorgen,dat er meer passagiers in zouden stappen, zorgde het
619-interieur ervoor, dat de passagiers wegbleven. Je schrok je dood als
je instapte! Al redelijk snel werd de 619 weer overgeschilderd.
Een zucht van verlichting ging door Amsterdam. De leukste
thematrams, vanwege de kleuren, waren de 776, de 629 en de 643. De 629
werd in de speciale kleuren nog bijgeschilderd, waardoor het wagennummer
op de kop van de tram op de juiste plaats terechtkwam. Nu we toch aan
het schilderen zijn, moet ik natuurlijk wel even melden, dat de 700
eigenlijk in dit lijstje niet thuishoort.
De 700-beschildering gebeurde
naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van trams in het hoofdstad.
Die beschildering verdween later weer. Toen de thematrams langzamerhand
in de ‘normale’ kleuren werden teruggeschilderd, gebeurde er iets aparts
met de pas geschilderde en naar verf ruikende glanzende 677. Het was de
tweede dag van zijn weer normale bestaan, toen de 677 het slachtoffer
werd van opnieuw een spiksplinternieuw uiterlijk.
De reden: een nieuwe,
andere reclame-uiting. Dus alleen de eerste dag met zijn nieuwe
beschildering zag ik de schitterende als nieuw uitziende 677 op de Amstelveenseweg op weg naar de Remise Havenstraat, waar het
reclamebedrijf klaar stond om de 677 weer te ‘beplakken’. Ik ben blij de
plakkers niet persoonlijk te kennen. Je weet maar nooit wat er zou
gebeuren, als ze in een slechte bui waren of ik……..
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
