|
Tramcolumn
40
Een tram is als het leven
(151209)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
In de jaren ‘60 waren er
vele maanden (jaren?) bij, dat ik bijna dagelijks op het CS was te
vinden. Vaak was dat na schooltijd, toen ik later werkte aan het eind
van een werkdag. Maar ook waren de weekenddagen de moeite waard.
Vooral de winkelzaterdagen
waren door de drukte interessant en de zondagen waren weer leuk vanwege
het voetballen en de andere trams. Van de bezoeken aan mijn tweede
‘huis’ heb ik nooit spijt gehad. Iedere dag was de moeite waard en
uiteraard was ik daar niet alleen. Er waren natuurlijk de vaste
tramvrienden en iedere tramfreak had zijn eigen interesse.
Tom Mulder in zijn tweede huis
Bij de een draaide het om
het materieel, bij de ander ging het meer over de materieelverdeling
over het hele net. Weer een ander had onder andere een brede
belangstelling voor bepaalde leden van het rijdend personeel. Er was
iemand bij, die in zijn onlangs helaas beëindigde tramleven dagelijks
lijstjes maakte van de materieelverdeling van een groot gedeelte van het
Amsterdamse tramnet. Zijn werkhouding was vele decennia hetzelfde. Als
je niet wist wat hij uitspookte in de stad, gaf hij de indruk, dat hij
voor de BVD werkte of spioneerde. Hij stond meestal verlegen op een
rustig plekje zijn lijstjes te schrijven. Vooral als hij de enige
belangstellende was. En die plekjes bevonden zich over het hele
Amsterdamse tramnet. Soms bevond hij zich vanzelfsprekend in de buurt
van het CS ;een andere keer kwam je hem tegen achter een boom van het
Oosterpark. Als er maar trams in de onmiddellijke nabijheid waren.
Tom Mulder in 2000 voor zijn tweede
huis
Maar als zijn maten ook
kwamen opdagen, was hij erg vrolijk van aard en hij bezat sowieso een
vrolijk gevoel voor humor. Maar onze gewaardeerde vriend was niet enige,
die zo opereerde. Een tramhobbyist met een hoog aanzien door zijn werk
en de hobby, die al lijstjes maakte in de twintig- en dertigerjaren van
de twintigste eeuw, gedroeg zich ook of hij van de maan kwam. Hij werkte
meestal van achter een boom. Daarbij maakte hij ook nog de mooiste
foto’s in een tijd, dat het bezit van een fototoestel niet algemeen
gebruikelijk was.
VERVOLG DIASHOW: DE BOLKOPPEN VAN
TOM MULDER
Deze belangstellende overleed nota bene jaren geleden op
een station. Al deze hobbyisten hadden hun interessante verhalen. De een
bezat en werkte in een speelgoedwinkel, de ander had een leuke baan op
een kantoor waar dagelijks erg veel mensen binnenwandelden. Nummer drie
had een functie op het grote kantoor van een overheidsinstelling en
haastte zich dagelijks door de stad om maar op tijd op het CS te zijn.
En ze deden dat allemaal om de laatste tramnieuwtjes op te vangen.
Ikzelf werd actief in 1961. Ik was toen 14. Maar ik zat me dagelijks te
verbijten, dat ik niet vijf jaar eerder was begonnen, waardoor ik nog
meer ervaringen had kunnen opdoen. Omdat de tram bijna dagelijks anders
is door oude wagens, die verdwijnen, nieuwe trams die worden
aangeschaft, ervaringen van anderen die je kunt optekenen, lijnen, die
verdwijnen of worden ingesteld. De trambelangstelling is als het leven
zelf. Iedere dag is totaal anders.
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
