Bijdragen van Tom Mulder
Geheugen van de Amsterdamse tram

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

Tramcolumn 193

Share |

REMISES EN GARAGESMAGIE (040813)
Foto's van Tom Mulder tenzij anders vermeld
tommulder@amsterdamsetrams.nl

De harten van alle tramhobbyisten gingen in de tijd van de boeiende, klassieke Amsterdamse trams en bussen sneller kloppen als de voor hen spannende, favoriete wagens na soms lange afwezigheid plotseling weer verschenen. Het maakte niet uit waar dat gebeurde. Gewoon op het CS of op andere Amsterdamse tram of busplekken. Waar de echte tram of buskenners zonder te kijken de meeste wagens met hun ogen dicht herkenden door de speciale geluidskenmerken van het materieel.


Garage Noord bussen 1, 157 en 28.

Er was een heel groot voordeel. Deze kenners hadden dus erg goede oren. Ze leefden vierentwintig uur per dag bus en tram. En ze sliepen vast met hun ogen en oren open. Want je weet maar nooit wat er kon gebeuren. Natuurlijk beleefden zij nog meer spanning en plezier voor de grote deuren van de Amsterdamse remises of van de CW.


Bus 1 – lijn 19 Osdorp.
Door deze serie werden de Utrechtenaren omgenummerd van 1-12 in 301-312.

Want we mochten natuurlijk meestal niet naar binnen. Andere spannende momenten waren er als de favoriete wagens plotseling toch gewoon weer hun ritten reden. Terwijl de hobbyisten dachten, dat de trams of bussen om wat voor reden dan ook tijdelijk geen ritten reden en in de remises of de CW waren verborgen. De trams of bussen waren soms langere periodes van de straat als ze een grotere reparatie of een kleine of grote revisie ondergingen.


Bus 12 lijn G Amstelveenseweg.

De spannendste momenten voor hobbyisten vonden plaats als zij een garage- of remiserit mochten meemaken op binnenlopers. Iets wat onmogelijk leek voor ‘normale’ Amsterdammers. En aan boord van de binnenloper werden wij in de remises of garages plotseling geconfronteerd met onze favoriete nummers, terwijl ze net die dag waren gearriveerd met een nieuwe schade.


Bus 55, lijn M – Czaar Peterstraat. Het GVB had een nieuwe manier bedacht om de lijnborden te maken. Dat gebeurde vanaf nu met sjablonen. In plaats van geperforeerd metaal!

Enthousiaste reacties of kreten van teleurstelling waren ook hier weer niet van de lucht. In mijn prille jeugd, slechts enkele maanden geleden, mocht ik regelmatig mee met een buslijn 12-binnenloper naar Garage Oost in de Linnaeusstraat of beter op de Oranje Vrijstaatkade. Toen avontuurlijk heel ver weg aan de andere kant van de stad in een voor mij totaal onbekende wereld.


Bus 20, lijn C, Nieuwedammerdijk Amsterdam Noord

En als we dan de garageloodsen van Garage Oost binnenreden dan stonden ze daar onze favoriete, soms verdwenen autobusnummers of zelfs bussen, die we nog niet kenden omdat de series in een ander stadsdeel reden! Hetzelfde gebeurde met de trams in de Remise Havenstraat of in de Remise Lekstraat. En hoe groter de remise of garage hoe meer trams of bussen.


Toen lijn 31 werd ingesteld, werden van de Gemeente Deventer 3 minibusjes overgenomen. Na enkele maanden werden ze vervangen door nieuwe GVB-busjes. De busjes waren bestemd voor het lijntje 31 naar Durgerdam.

Af en toe werden we ook geconfronteerd met slachtoffers van lichte of ook zware verkeersongelukken, die op de speciale reparatiesporen stonden te wachten in afwachting van hun herstel. Meestal keerde het materieel terug in dienst, maar als de schade te groot en het materieel te oud was, was het tijd om afscheid te nemen. Het leven is keihard ook voor trams en bussen. Soms schrok je van de grootte van de schade. Als bijvoorbeeld hele zijbeplatingen werden vervangen, omdat die bij aanrijdingen waren opengereten.


Bus 11 – lijn M- Czaar Peterstraat.

Toch kwamen de aanrijdingslachtoffers dan toch weer terug omdat zij (nog) niet konden worden gemist. In de tijd van de motor en bijwagens was het altijd zo bijzonder omdat motorwagens altijd veel schade opliepen, maar dat bijwagens vaak een onbeschadigde carriere hadden. Maar zelfs op deze regel waren er grote uitzonderingen. Het opvallende was altijd, dat je gewoon dacht, dat nieuw materieel om een of andere reden niet kon beschadigen! Want daar was het te nieuw voor.


Bus 3 – lijn H Kalfjeslaan.

Korte tijd later werd dan bewezen, dat het schaderisico voor oud materieel uiteraard groter was dan voor nieuw materieel. De super stevige constructie van de gelede wagens tot aan nummer 725 was natuurlijk fantastisch. Het meest bijzondere vond ik de enorme contrasten tussen de 35 jaar oude twee-assers en de pas afgeleverde spiksplinternieuwe dubbelgelede wagens. Nu maar hopen, dat het GVB goed verzekerd was voor al die trams en bussen. Er zal best veel verzekeringspremie zijn betaald!

Eventuele fouten voorbehouden (red.)

 
<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

omhoog

laat een berichtje achter

 

Bezoekersteller

eXTReMe Tracker